Paviljoen Welgelegen is een landhuis gebouwd in 1786-1789 in neoclassicistische stijl. Bankier Henry Hope liet de buitenplaats Welgelegen bouwen om zijn kunstcollectie in onder te brengen. Hij gebruikte Welgelegen als buitenhuis waar hij vooraanstaande gasten en zakenrelaties ontving. Het huis werd pas later verkocht aan Lodewijk Napoleon, koning van Holland en broer van de Franse keizer. Lodewijk Napoleon noemde het gebouw liefkozend 'mon pavillon'. Vanaf dat moment spreekt men over Paviljoen Welgelegen. Sinds 1930 is dit het provinciehuis van Noord-Holland. 

Het paleisachtige landhuis imponeert bij aankomst. Via de toegangspoort kwamen we op de binnenplaats. De twee gebogen opritten van de voorzijde hebben slechts een symbolische functie. De paardenkoetsen konden de draai op de opritten niet maken, dus moesten altijd via de binnenplaats aankomen. Eenmaal binnen is alles mooi en straalt rijkdom uit. In de prachtige blauwe kamer, voormalig muziekkamer, vergaderen de Gedeputeerde Staten met als voorzitter de commissaris van de Koning Heer van Dijk.

We mochten rond de ovale tafel zitten op antieke stoelen bekleed met gobelin-achtige stof, harmoniërend met de gordijnen. De parketvloer is ingelegd met donker moerashout. Na een grondige restauratie in 2007-2008 werden in het provinciehuis vijf (moderne) kroonluchters opgehangen van Michiel Overbeeke. Mooie glazen pegels van blauw, wit en goud glas  decoreren de blauwe kamer

We hebben uitgebreid informatie gekregen over het landhuis, de geschiedenis en de kunst. Koning Lodewijk Napoleon heeft het huis van Henry Hope gekocht. Later kreeg prinses Wilhelmina van Pruisen, weduwe van voormalig stadhouder prins Willem V van Oranje-Nassau, het vruchtgebruik over Paviljoen Welgelegen. Ze zou het pand tot aan haar dood in juni 1820 in gebruik nemen als zomerverblijf en er meerdere zomers in doorbrengen.

Verder zijn we meer te weten gekomen over het bestuur van de provincie Noord-Holland. We merken in het dagelijks leven niet veel wat de provincie doet, we hebben nu gehoord dat er veel werk verzet wordt aan infrastructuur, natuur, woonklimaat en waterbeheer.

Vaak rijd ik langs het provinciehuis en kijk amper naar het landhuis. Nu weet ik wat er achter de ramen aanwezig is aan pracht en praal en vooral een boeiende geschiedenis. Onze gids Joke, heeft ons gepassioneerd door het verleden en het heden geloodst van het prachtige paviljoen. Het was een boeiende excursie en een bezoek zeker waard!

Renée den haring, excursieleider