Geschiedenis
De geschiedenis van het Keurmerk gaat terug tot 1926. Toen werd het Instituut tot voorlichting bij Huishoudelijke Arbeid, het IVHA, opgericht en tegelijk met de oprichting ervan werd het NVVH-keurmerk goedgekeurd door de Nederlandse Vereniging van Huisvrouwen ingevoerd. In die beginperiode deden bestuursleden keuringen in eigen beheer. Mevrouw Vormer, die scheikundig ingenieur was, deed veel van die proefjes thuis. Ze poetste dan zilveren guldens met verschillende poetsmiddelen om te kunnen bewijzen dat het door het IVHA goedgekeurde middel ook echt de minste slijtage opleverde. Ook werden meubels eerst ingesmeerd met ketjap voor schoonmaakproeven. In de jaren '50 kreeg mevrouw Vormer de leiding over een echt IVHA-laboratorium. Verdere professionalisering leidde in 1989 tot een meer zelfstandige organisatie, de stichting Keurmerkinstituut Konsumentenproducten en eind jaren '90 is deze organisatie opgegaan in het huidige Keurmerkinstituut.

Keurmerkinstituut
In 1997 verkeerde de licentiehouder van het NVVH-keurmerk, het Keurmerkinstituut Konsumentenproducten (opvolger van het IVHA) in financiële moeilijkheden. Het toemalige NVVH-bestuur besloot te stoppen met haar keurmerk en ruimte te maken voor een nieuw keurmerk met een bredere werkingssfeer. De Stichting Consument en Veiligheid (SCV) bleek bereid om het bestuur van het Keurmerkinstituut Konsumentenproducten over te nemen en het instituut samen te voegen met twee andere stichtingen die zij (mede) bestuurde, de Stichting Speelkeur en de Stichting Kwaliteit Kinderopvang. De gefuseerde organisatie ging in 1998 van start onder de naam Keurmerkinstituut. Het huisvrouwenzegel “Goedgekeurd door de Vereniging van Huisvrouwen” wordt vervangen door het nieuwe keurmerk: Goedgekeurd Keurmerkinstituut.

Keurmerken
Het Keurmerkinstituut is erkend door de Raad van Accreditatie, een door de overheid erkend orgaan, dat toezicht houdt op de keurmerkverlenende instituten. De Raad voor de Accreditatie ziet er onder meer op toe dat het instituut deskundig personeel heeft, onpartijdig is en met goede laboratoria werkt. In 2005 is een eigen variant van het nieuwe keurmerk geïntroduceerd voor elk van de drie partnerorganisaties, de Stichting Consument en Veiligheid, 3VO (voorheen Veilig Verkeer Nederland) en NVVH-VROUWENNETWERK. Onder het keurmerk komt dan een aanbeveling te staan van een van de organisaties, uiteraard na goedkeuring door de desbetreffende organisatie.
Naast het verlenen van het keurmerk Goedgekeurd Keurmerkinstituut is het instituut gerechtigd voor diverse productgroepen het Milieukeur en het Komokeur te verlenen.Voor de sector Zorg en Welzijn (inclusief kinderopvang) beschikt het Keurmerkinstituut over een licentie van het HKZ-keurmerk. Voor diverse brancheverenigingen voert het Keurmerkinstituut keuringen en inspecties van uiteenlopende producten, diensten en accomodaties uit. Het Keurmerkinstituut is erkend door het ministerie van VWS voor het uitvoeren van de wettelijk verplichte typekeuringen van speeltoestellen en waterglijbanen en door het ministerie van VROM voor het keuren van rookmelders.

Certificatiecommissie
Deze commissie is het hoogste adviesorgaan van het Keurmerkinstituut en ziet toe op alle certificatieactiviteiten en geeft de directie gevraagd en ongevraagd advies. Samen met de twee andere partnerorganisaties, de Stichting Consument en Veiligheid en 3 VO (voorheen Veilig Verkeer Nederland) levert de NVVH de consumenteninbreng in de commissie.
Vertegenwoordigster in deze commissie is namens Koninklijk NVVH-VROUWENNETWERK met ondersteuning van Passage, Vrouwen van Nu en de NVR mevrouw Dieny Scheffer, voorzitter.