Verhaal: 2 honden; Vrij naar Vikas Malkani: "The 2 DOGS"

Voorgelezen door Edith van der Meulen

Er was eens, heel lang geleden, in India een jongen van 7 jaar, die Suraj heette. Hij hield erg veel van zijn oma en dat was wederzijds. Daarom wandelden ze graag samen.

Op een keer, als ze weer eens samen buiten lopen, schrikt Suraj van een paar woeste vechtende honden. Daarom stopt hij en hij durft niet meer verder te lopen. Zijn oma stelt hem echter gerust: Maak je geen zorgen, ze hebben het te druk met elkaar om ons op te merken zegt ze. Oma stelt voor het gevecht een poosje te observeren. Wie denk je dat gaat winnen?, vraagt oma na een tijdje. Die grote natuurlijk oma, antwoordt de jongen. Oma beaamt dat zij hetzelfde denkt. Dan vraagt ze: weet je dat er in jou ook 2 honden aan het vechten zijn? Werkelijk oma, 2 honden vechten in mij? Suraj snapt er niets van en zegt: dat heb ik nog nooit gezien oma; dat kan toch helemaal niet? Ja hoor, zegt oma, doe je ogen maar dicht dan kan je ze zien. Suraj vind dit erg gek. Maar omdat zijn oma oud en wijs is en omdat hij erg op haar is gesteld, doet hij het toch: En na een poosje ziet hij ze echt, wat hij enthousiast aan zijn oma vertelt. Dan vraagt hij: Maar oma, waarom vechten ze eigenlijk? Oma antwoordt: Omdat ze niet in vrede kunnen samenleven. De ene hond heeft een negatieve stem. Hij is lastig en vertelt je boos, wat je njet kan doen of zijn, dat je niet gelukkig kunt zijn, dat je niet het beste verdient en dat je niet kunt bereiken wat je graag wilt. Voortdurend vecht hij met de andere hond.

Die andere hond heeft een positieve stem. Die leuke hond vertelt, wat je wel kunt en kan worden; dat je gelukkig kan zijn, dat je het beste verdient en kan krijgen wat je graag wilt hebben. Omdat ze het met elkaar oneens zijn, vechten ze altijd. Dan vraagt oma: Wie zal er gaan winnen, denk je? Suray weet het niet, dus oma zegt: Net als bij die honden buiten, zal ook hier de grootste en sterkste winnen. Suray vraagt; Welke van de 2 is dat dan? Daarop antwoordt oma: dat bepaal je zelf, want de winnaar is degene die jij het meest voedt. Ik snap het niet oma, zegt de jongen. Oma zegt: De honden staan voor je negatieve en positieve gedachten, je voedt ze door je aandacht eraan te geven. Dus welke de meeste aandacht krijgt, degene die jij het meeste gelooft en naar wie jij het beste luistert. wordt het grootst.

Dit verhaal hoorde ik van mijn neef Joshua, die het van de schrijver zelf, in het Engels, had gehoord. Dat was in de kindergroep "SoulKids" in Singapore, waar hij toen woonde.

Achterin dit leerboek voor kinderen staat een rijtje lessen. Vrij vertaald interpreteer ik die als volgt:

Les 1: Ook al zie je ze niet, toch hebben we 2 honden.

Les 2: Voortdurend voeden we er één van.

Les 3: Meestal doen we dat onbewust.

Les 4: Dat doen we door focus, aandacht, luisteren en de stem geloven.

Les 5: Degene die we voeden wordt sterker en wint het innerlijke gevecht.

Les 6: Zodoende creëren we voortdurend onze eigen realiteit, ongeacht of we ons dat bewust realiseren. Les 7: De hond die we onze focus en aandacht geven, zal groeien; als we zijn stem geloven, zal dat onze realiteit vormen.

Les 8: We zijn zodoende bij machte. om onze eigen realiteit te creëren.

Les 9: Dus we hebben zelf de keuze, welke hond we voeden en welke realiteit we daarmee kweken.

Welke wolf voed jij?

Versie 2: als beide winnen, is er vrede.

…De kleinzoon denkt even na en vraagt: ‘Welke wolf wint er?’

De indiaan antwoordt: Ze winnen allebei, want ik geef ze beide aandacht! Zie je, als ik ervoor kies alleen de witte wolf te voeden, zal de zwarte om elke hoek verstopt zitten om te wachten tot ik afgeleid word en springt dan op om de aandacht te krijgen waarnaar hij hunkert. Hij is altijd boos, jaloers, ontevreden en bang. Hij zal de witte wolf altijd bevechten. Als ik de zwarte wolf ook aandacht schenk en hem erken, omdat ik hem begrijp en omdat ik zijn sterke krachten af en toe nodig heb, is hij tevreden en gelukkig. En de    witte wolf is gelukkig. Want de zwarte wolf heeft veel kwaliteiten: hij is vasthoudend, moedig, onverschrokken, wilskrachtig en is een groot strategisch denker. Dat heb ik van tijd tot tijd nodig en dat ontbreekt de witte wolf. En de witte wolf heeft compassie, zorgzaamheid, kracht en het vermogen om te herkennen wat er in het beste belang is van allen. Zie je jongen, de witte wolf heeft de zwarte wolf aan zijn zijde nodig. Als je er maar één voedt, zal de andere verhongeren en zullen zij beide onbeheersbaar worden. Door ze beide te voeden en te verzorgen, zullen zij je goed van dienst zijn en niets doen dat niet een onderdeel is van iets groters, iets goeds, iets van het leven. Voed ze alle twee en er zal geen interne strijd voor je aandacht meer zijn. En als er in jou geen strijd is, kun je naar de stemmen van het diepere weten luisteren, dat je in elke omstandigheid zal begeleiden bij het kiezen wat goed is. Vrede, mijn jongen, is de missie van de Cherokee in het leven. Een man of een vrouw die vrede van binnen heeft, heeft alles.

Een man of een vrouw die verscheurd is door de oorlog in zichzelf heeft niets. Hoe je ervoor kiest om om te gaan met de tegengestelde krachten in jezelf zal je leven bepalen. Verhonger je de ene of de andere óf begeleid hen beide. Ook in jou mijn jongen huizen deze twee grote krachten. Behandel beide respectvol, dan winnen beide en is er vrede!